Istniejące rozwiązania schroniskowe rzadko uwzględniają potrzeby psychologiczne, społeczne i kulturowe. W PSR skupiamy się przede wszystkim na procesach partycypacyjnych, poprzez które chcemy zrozumieć te potrzeby i przełożyć je na rozwiązania projektowe. Grupa użytkowników w obecnym kryzysie humanitarnym składa się obecnie głównie z kobiet, dzieci i osób starszych, podczas gdy po zakończeniu wojny jednostka będzie gościć zjednoczone rodziny i rodziny wielopokoleniowe. Istnieje również potrzeba zrozumienia specyfiki kulturowej i potrzeb tej grupy. Uważamy, że dla odpowiedniej reakcji konieczne jest uczenie się od mieszkańców Ukrainy w procesie partycypacyjnym.

 

Namioty, schrony, kontenery i inne rozwiązania najczęściej stosowane w pomocy humanitarnej są rozwiązaniami tymczasowymi, które są skuteczne w natychmiastowej reakcji, ale nie wspierają społeczności w dłuższej perspektywie, dla której nie zostały zaprojektowane. W obecnych kryzysach humanitarnych musimy zaproponować rozwiązania przejściowe, które są odpowiednie do przyjmowania uchodźców przez dłuższy czas i do osiągnięcia zrównoważenia środowiskowego, społecznego i gospodarczego. Mieszkania przejściowe, o dłuższym cyklu użytkowania, to rozwiązanie oferujące uchodźcom godność i lepsze warunki życia w porównaniu z rozwiązaniami krótkoterminowymi. Gdy przestaną być potrzebne, mobilne i modułowe rozwiązania można przetransportować w inne miejsce lub wykorzystać do innych funkcji.

 

Aby moduł była zrównoważony z ekonomicznego punktu widzenia, nasza grupa projektowa proponuje rozwiązania dla grupy jednostek i wskazuje jakie inne obiekty, takie jak miejsca pracy, infrastruktura, edukacja lub budynki społeczne, są potrzebne. Chcemy służyć pomocą projektanta nie tylko w proponowaniu rozwiązań schronienia, ale także w tworzeniu zrównoważonych osiedli.